حتما برای شما پیش آمده که خودروی خود را در دوران گارانتی برای رفع عیب به تعمیرگاه خودروسازان و واردکنندگان خودرو بردهاید، اما به دلیل نبود قطعه یدکی مورد نیاز یا ناتوانی و ضعف در تشخیص و رفع عیب، خودروی شما برای مدت زمان زیادی در تعمیرگاه متوقف شده است.
در این موارد اگرچه راهی جز صبر کردن برای تامین قطعه یدکی مورد نیاز و رفع عیب وجود ندارد اما طبق قانون، خودروسازان و واردکنندگان خودرو مکلف هستند به مالکان این خودروها خسارتی را تحت عنوان خسارت خواب خودرو (در تعمیرگاه) پرداخت کنند.
در این زمینه طبق اصلاحیه آییننامه اجرایی قانون حمایت از حقوق مصرفکنندگان خودرو، عرضهکنندگان این محصول در ایران موظف شدهاند در صورتیکه خودروی تحت گارانتی (تضمین) آنها بیش از دو روز کاری یا مدت زمان استاندارد تعمیرات به دلیل نبود قطعه یا ناتوانی در رفع عیب در تعمیرگاهها متوقف شود، خسارت توقف خودرو را به مالک آن پرداخت کنند.
در ماده ۱۷ این قانون تاکید شده است:” عرضهکننده خودرو موظف است چنانچه رفع عیب خودرو در دوره تضمین که ناشی از خسارت حاصل از حادثه یا تصادف نباشد، بیش از دو روز کاری یا زمان استاندارد تعمیرات تایید شده، به طول انجامد، به تامین خودروی مشابه جایگزین در طول مدت تعمیرات و در صورت عدم امکان پرداخت خسارت حق توقف خودرو اقدام کند”.
اصلاحیه آییننامه اجرایی قانون حمایت از حقوق مصرفکنندگان خودرو مصوب هیات دولت بوده و اوایل سال گذشته (۱۳۹۵) از سوی معاون اول رییسجمهوری برای اجرا به وزارت صنعت، معدن و تجارت، خودروسازان و واردکنندگان خودرو ابلاغ شد.
بنابراین در حال حاضر تمام خودروسازان و واردکنندگان خودرو موظف هستند در صورت متوقف شدن خودروی تحت گارانتی آنها در نمایندگیهای خدمات پس از فروش به دلیل نبود قطعات یدکی یا ناتوانی در رفع عیب، خسارت خواب خودرو را به صورت روزشمار به مالک آن پرداخت کنند.
در این قانون خسارت توقف خودروهای سواری در تعمیرگاههای خودروسازان و واردکنندگان خودرو به ازای هر روز توقف مازاد، معادل پانزده دههزارم قیمت خودرو تعیین شده است. به عنوان مثال خسارت خواب یک دستگاه خودروی تندر ۹۰ E۲ (با قیمت رسمی حدود ۳۸ میلیون تومان) معادل روزانه حدود ۵۷ هزار تومان و برای یک ماه حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار تومان خواهد بود.
در ماده ۱۸ این قانون آمده است:” ضوابط پرداخت خسارت توقف خودروهای سواری در تعمیرگاهها به استثنای خسارت ناشی از حادثه یا تصادف به این صورت است که از زمان تحویل خودرو به نمایندگی مجاز به ازای هر روز توقف مازاد بر میزان یاد شده در ماده ۱۷ این قانون (که در بالا ذکر شده است) به مقدار پانزده دههزارم (۰.۰۰۱۵) بهای خودرو به عنوان هزینه توقف توسط عرضهکننده خودرو به مصرفکننده پرداخت میشود”.
اما لازم است بدانید که علیرغم این صراحت قانونی، بیشتر خودروسازان و واردکنندگان خودرو از پرداخت خسارت خواب خودرو استنکاف میکنند و بیشتر مشتریان نیز به دلیل ناآگاهی از این حق قانونی، اصولا دریافت خسارت خواب خودرو را مطالبه نمیکنند.
بنابراین اگر دچار چنین مشکلی شدید، از نمایندگی ارائه دهنده خدمات پس از فروش شرکت خودروساز یا واردکننده خودرو بخواهید خسارت خواب خودرو را به صورت روزشمار و براساس تعداد روزهای توقف خودرو در تعمیرگاه به شما پرداخت کند و در صورت خودداری آنها از اجرای این قانون، به وزارت صنعت، معدن و تجارت و یا سازمانهای صنعت، معدن و تجارت استانی مراجعه و شکایت کنید.
طبق قانون وزارت صنعت، معدن و تجارت مسوول نظارت بر حسن اجرای قانون حمایت از حقوق مصرفکنندگان خودرو از سوی خودروسازان و واردکنندگان خودرو بوده و این شرکتها را موظف به انجام تعهدات قانونیشان خواهد کرد.